അമ്മ മലയാളം സാഹിത്യ മാസിക

പതിവ്രത

ഞാന്‍ പതിവ്രത ,-
എന്‍ പതി ശ്രീ രാമനെന്നു ഊറ്റം കൊള്ളുന്നവള്‍-

എങ്കിലും ,,,,

നിന്‍ പൌരുഷം എന്നിലാഴ്ന്നിറങ്ങവേ-
എന്‍ സിരകളിലത് അഗ്നി വിതറി ,
സര്‍പ്പങ്ങളായ്‌ ഫണമുയര്ത്തവേ!!!

നീയൊരു സീല്‍ക്കാര സ്വനമായ്‌,
ഒരിറ്റു വിയര്‍പ്പു തുള്ളിയായ്‌,
എന്നുള്ളില്‍ നിപതിക്കവേ!!!

ഒരു മാത്ര!!! ഒരു മാത്ര!!!
ഞാനാഗ്രഹിച്ചു പോയ്,ഇനിയൊരു ,
ജന്മമുണ്ടേല്‍ ,പഞ്ചാലിയായ്,
പുനര്‍ജനിക്കേണമെനിക്ക്!!!

ഈയൊരു നിമിഷം ,പുരുഷന്‍ ,
അവന്റെ സകല ഗര്‍വ്വും,
ഈ ഭൂലോകം തന്നെയും ,സ്ത്രീ
തന്നുടലിനായ്, അടിയറ വയ്ക്കവേ!!!

ഒരു ചെറു മന്ദഹാസം,വിജയത്തിന്‍,
മൃദുഹാസം എന്നിലും വിരിഞ്ഞിതാ-
വിളിക്കാം ,നിനക്കെന്നെ ....
പതിവൃതയെന്നു!!! ,ഈ ഒരു ചിന്ത ,
നിന്നിലൊരിക്കലും ,വന്നുടദിചിട്ടില്ലായെങ്കില്‍!!!